کتاب شبهات یهودی نوشته سیدجعفر مرتضی عاملی و محمدصادق روحانی است. کتاب شبهات یهودی را شرکت نشر معارف برای معرفی بهتر یهودیت به مسلمانان منتشر کرده است.
دفتر نشر معارف وابسته به نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، در سال ۱۳۷۶ تأسیس شد و در سال ۱۳۷۹ به صورت رسمی آغاز به کار کرد. این انتشارات تلاش می‌کند از دریچه اسلام ناب به بازخوانى، بررسى، نقد و تولید اندیشه در عرصه‌هاى مختلف بپردازد.
از جمله این فعالیتها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان به چاپ بیش از ۱۱۰۰عنوان کتاب در زمینه دروس معارف اسلامى دانشگاه‌ها، اندیشههای امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبرى، پرسش‌ها و پاسخ‌هاى دانشجویى، معارف قرآن و اهل بیت (ع)، دین‌پژوهى، اخلاق و عرفان، انقلاب اسلامى و تاریخ معاصر، مسائل جهان اسلام، غربشناسی، شبهات فکری و عقیدتی، مسایل تاریخی و فلسفی، علوم انسانی، مسائل تربیتى، زن، خانواده و نقد فمینیسم و… اشاره کرد.
نشر معارف اخیراً نیز گامهایی در حوزه ادبیات داستانی برداشته است. این انتشارات با راه اندازی ۳۰ مرکز فروشگاهی با عنوان تجاری «پاتوق کتاب» و همچنین برگزاری ۱۲ دوره مسابقات کتابخوانی «پویش روشنا» در سطح ملی، توانسته است گامهای مفید و موثری در توزیع و ترویج کتابخوانی کشور بردارد.
آنچه این روزها بیش از هرچیز دغدغه نسل انقلابی است آشنایی جوانان و دانشجویان با حقیقت دین و معارف اسلام است، انتشارات در این زمینه پیشرو است و تلاش دارد پاسخی علمی و دینی برای تمام سوالات این نسل داشته باشد.
درباره کتاب شبهات یهودی
این کتاب گفت و گوی نویسنده با یک دانشمند یهودی است. این کتاب نامه‌نگاری‌های حقیقی بین این دونفر است که حقیقت شخصیت این فرد یهودی را مشخص می‌کند و به خوانندگان کمک می‌کند این فرد و نگاه او را بهتر بشناسند و بدانند چطور درباره جهان و خشونت نظر می‌دهد.
بخشی از کتاب شبهات یهودی
این یهودی بعد از نامه اولش، در پالتوک اعلام کرد که از سوی من جوابی دریافت نکرده است و این را نشان پیروزی خود دانست. ولی وقتی متوجه شد که در همان زمان جواب من برای او ارسال شده است، نامه دوم را فرستاد و در آن درخواست کرد که این گفتگو منتشر نشود، ولی من جواب دادم که چنین درخواستی پذیرفتنی نیست؛ زیرا که او چنین اعلام کرده است که بعد از نامه اولش جوابی از طرف من دریافت نکرده و با این اعلام تردید مردم را برانگیخته است، بلکه برای آنان مرا ناتوان از پاسخ وانمود نموده است! ولی وقتی جواب دوم من به او رسید خود را در برابر اصرار مخاطبان برای پاسخگویی دیده و راهی جز تعطیلی صفحه خود درپالتوک – چنانکه گفتیم – نیافت.
میانجی‌گری ناعادلانه
بعد از انتظاری طولانی با نامه‌ای برخوردیم – که برای همان جوانی که با او بحث می‌کرد و آن جوان او را ساکت کرده بود – فرستاده بود و از او خواسته بود در رابطه با نشر این نامه از سوی من دخالت نموده و مرا از نشر آن منصرف کند. ولی این نامه مرا در تصمیم خود بر نشر این گفتگو مردد نکرد چرا که می‌خواستم برای مخاطبان روشن سازم که اتهام او، اتهامی صحیح نبوده است. من حق داشتم که پافشاری او در عدم نشر گفتگو را بر حیله‌ای برای به کرسی نشاندن ادعای بی‌جای ناتوانی من در جوابگویی، حمل کنم. خود کرده را تدبیر نیست حتی اگر بخواهیم بپذیریم که ادعای او – در اینکه با نشر این گفتگو او به زحمت خواهد افتاد – حقیقت است باز می‌گوییم: چنین مسأله‌ای مانع نشر این گفتگو نیست؛ زیرا به قول معروف «خود کرده را تدبیر نیست» و «کسی که خربزه می‌خورد، پای لرزش هم می‌نشیند» روشن است که اگر کسی به خاطر بد عملی خود به گرفتاری بیفتد بهتر از این است که مردمی در دین و ارزش‌های خود و مقدسات و عقاید خود به گرفتاری بیفتند
