انگیزه مؤلف از نگارش کتاب، دفاع از حضرت فاطمه(س) و فضایل ایشان در برابر منکران و جاعلان حدیث، بوده است. حاکم در مقدمه کتابش می‌نویسد در روزگاری زندگی می‌کند که مردم با کینه‌ورزی نسبت به اهلبیت و جعل احادیث، به حاکمان نزدیک می‌شوند؛ به این معنا که یا فضائل ایشان را منکر می‌شوند و یا آنچه را که به نص قرآن، اهلبیت از آن تطهیر شده‌اند، به آنان نسبت می‌دهند. نوشته که در محفل بزرگان و عالمان، شخصی که از شاگردان او بوده، برای تقرب به برخی از حاضران مجلس، با خواندن روایتی بی‌اعتبار، یکی از فضائل آشکار حضرت فاطمه(س) را انکار کرد و به‌دروغ گفت آن روایت در صحیح بخاری آمده است. همین باعث شد که حاکم این کتاب را بنویسد تا از آن حضرت به‌نوعی دفاع کند.
