مسلمانان از همان صدر اسلام این اهتمام را داشتند که علوم و دانش های خود را از آن اخذ و یا با آن تطبیق دهند تا راهی نادرست را طی نکرده باشند و برای فهم معانی آن، علوم صرف، نحو، معانی، بیان، بدیع، عروض و… را بنیان نهادند که برای مستدل ساختن آن ها زحمات فراوانی را متحمل شدند. اجرهم علی اللّه
از جمله دانشی که در این زمینه تأسیس شد «علم لغت» و واژه شناسی قرآن از بُعد مفهومی آن بود؛ سپس این دانش گسترده شد که در نتیجه مجموع لغت عرب را فرا گرفت و از طرفی نسبت به لغات و کلمات قرآن و یا قرآن و حدیث، کتاب های لغت جداگانه ای تألیف شد که بر اهل تحقیق پوشیده نیست …
