فضائلُ الشّیعة کتابی به زبان عربی نوشته شیخ صدوق (متوفای ۳۸۱ق) از فقها و راویان شیعه در قرن چهارم هجری است. شیخ صدوق در این کتاب، مجموعه روایاتی از ائمه درباره مقام و منزلت شیعیان محمد(ص) و آل محمد(ص) آورده و از اینکه آنان تنها راهیان راه حق و پیروان حقیقی حضرت رسول خدا(ص) هستند، سخن گفته است.
از فضائل الشیعه، سخنی در میان مصادر نخستین نیست اما شیخ حر عاملی و علامه مجلسی در قرن یازدهم از آن یاد کردهاند. شهرت این کتاب به اندازه دیگر کتب صدوق نیست.[۱]
این کتاب شامل ۴۵ حدیث درباره فضایل شیعه و در موضوعات مختلف، بدون ترتیب و عنوان و با خاص است.[۲]
کتاب فضائل الشیعة شامل موضوعاتی است مانند:
- مقام و منزلت دوستداران علی(ع)،
- مقام شیعه،
- آفرینش ارواح شیعیان پیش از ملائکه
- معنای رافضی،
- شیعه در قیامت،
- جایگاه شیعه در بهشت،
- شیعیان، شهید میمیرند،
- فقط حج شیعیان قبول است،
- دوستداران اهلبیت اهل بهشتند،
- شفاعت ائمه، نصیب شیعیان خواهد شد.
