مطالعاتی درباره اندیشه هدایتی و تربیتی اهل بیت(ع) در قالب تشکل جماعت صالحان است. به باور نگارنده، می‌توان بر اساس عملکرد ائمه طاهرین(ع) در ارتباط‌گیری با افرادی خاص با قابلیت‌های معنوی و علمی بالاتر از سطح عمومی جامعه و وارد کردن آنان در جرگه یاران صمیمی، به این تحلیل دست یازید که آن بزرگواران از این رفتار، راهبردی به‌خصوص را دنبال می‌کرده‌اند. از نظر او، تشکیل گروهی با عنوان جماعت صالحان که متکفل امر درک و نگهداری اسرار اسلام به ویژه در مسأله خطیر امامت و رهبری جامعه باشند، همواره مد نظر آن الگوهای راستین بوده است. نویسنده، در این کتاب به بررسی و معرفی سازوکارهای عملی این گروه پرداخته و آن‌ها را در عناوین زیر جای داده است: مرجعیت دینی، ویژگی‌های هویتی، روابط داخلی و خارجی و سازوکارهای سیاسی.
