محور اصلی این اثر، آسیب شناسی وحدت و انسجام اسلامی می باشد و نهم ربیع آفات و آسیبهای آن به اتحاد اسلامی مورد توجه و بررسی قرار گرفته است.
متاسفانه بعضی از رسوم سنت هایی که در میان برخی از شیعیان به جا مانده است، نه تنها ریشه و اساس محکم و قابل استنادی ندارند بلکه خسارت های فراوانی به جامعه مسلمان و وجهه ای که کشورمان در جهان اسلام دارد، می زند. یکی از کتاب های بسیار خوبی که در همین رابطه نگاشته شده است،همین کتاب است در بخشی از کتاب آمده است: قتل خلیفه دوم در ذی الحجه است نه در ربیع الاول! نویسنده در این بخش با بررسی منابع تاریخی، این موضوع را تبیین می کند که همة تاریخ نویسان به اتفاق ماه ذی الحجه را به عنوان مَقْتَل خلیفه دوّم معرفی نموده اند و با اندکی اختلاف در روز آن، دوشنبه یا چهارشنبه،26 یا 27 ذی الحجه را به عنوان روز مجروح شدن خلیفه دوّم شناخته اند. به گونه ای که می توان گفت وقوع این حادثه در این ماه از امور قطعی و متواتر در نزد تاریخ نویسان بوده است. حتی در میان این منابع، یک کتاب را نمی توان یافت که تاریخی دیگر برای این واقعه ثبت نموده باشد و یک قول ضعیف به صورت «قیل» هم در کتاب های تاریخی دراین باره بیان نشده است.