اگرچه مسلمانان در تمام ازمنه و اعصار و امكنه و اقطار، همواره به اتّحاد، اتفاق، برادرى، وفاق و پرهیز از جدال و نفاق احتیاج داشته و دارند؛ امّا در كمتر عصرى مانند عصر حاضر، درمان دردهاى اجتماعى، سیاسى، اقتصادى و حل مشكلات مادّى و معنوى آنها، به وحدت كلمه محتاج بوده است. چنانکه در هیچ عصرى مانند عصر ما، از جهت وسایل ارتباطى، تحقق وحدت كامل اسلامى و اتّحاد مسلمانان زمینه نداشته است.
وسایل ارتباط جدید، خودبهخود مسلمانان را بههم نزدیك كرده و از حال هم باخبر ساخته، و فاصله زمان و مكان را از میان برداشته و مسائلى را كه مسلمانان در هر منطقه و كشورى با آن درگیرى دارند، به عموم مسلمانان عرضه و همه را به همكارى و همصدایى دعوت مىكند.
امروز اتّحاد اسلامى، مىتواند بیش از یكمیلیارد مسلمان[1] كشورها و قارّههاى مختلف را بههم پیوند داده و در خود بگنجاند، و در آنِ واحد از همه، براى همه و در راه تحقق اهداف عالى و انسانى اسلام و دفاع از عدالت و آزادى، یارى و كمك بگیرد و همه را درعینحالى كه گرفتار حكومتهاى مختلف و متنازع شدهاند،[2] تحت حكومت و قیادت اسلام رهبرى نماید و حكومت اسلام را مافوق هر حكومت و رژیمى قرار داده و پرچم «لا إِله إلاّ الله» و اعتصام به حبلالله را در برابر چشم بصیرت هر مسلمان افراشته سازد؛ اتحادى كه در مشتركاتى چون قرآن و احكام آن، قبله، مساجد، مآذن، نماز، روزه، حج و شعایر اسلامى دیگر، پس از چهارده قرن، هنوز نظایرش بهقوّت جلوهگر است، گسترش دهد و به یك اتّحاد نیرومند تمامعیار فرهنگى، آموزشى، سیاسى، مالى و اقتصادى اسلامى برساند.
مسلمانانِ امروز صداى یكدیگر را مىشنوند و مىتوانند به استغاثه یك نفر مسلمان و یك نفر همنوع كه در دورترین نقاط جهان گرفتار فشار و تبعیضنژادى و طبقاتى و سلب آزادى شده باشد، جواب دهند و دنیاى اسلام را براى یارى و كمك او بسیج نمایند.
بدیهى است كه در تحقق و حصول این هدف عالى، وجود یك مركز مطمئن و خودساخته و مورد اعتماد كه مجهّز به تمام وسایل ارتباط با مسلمانان جهان باشد، بسیار لازم و مؤثر است.[3]
امّا اینكه اینكار چگونه باید انجام شود، چه كسانى باید شروع و اقدام نمایند، محل این مركز كجا باید باشد و برنامه كار چگونه باید تنظیم شود، مطالب مهمّى است كه در این رساله جاى بررسى آنها نیست.
