کتاب «پدر، مادر ما متهمیم» به تاریخ ۱۳۵۰ه.ش از مجموعه سخنرانیهای دکتر علی شریعتی است. وی در این سخنرانی، سعی دارد عمق فاجعهی دینستیزی را نشان دهد و البته ریشهی آن را در سطحینگری قشر متدین جامعه میداند.
دکتر شریعتی، جامعه را به چند دسته تقسیم میکند: جامعهی سنتی متدین، جامعهی روشنفکر و جامعهای که میان این دو سرگردان است.
قسمتی از متن کتاب
«خواهش میکنم اگر در سخن تند من، در انتقادهای زننده و تیز و صریح من، تلخییی و جود دارد، این تلخی را بر من ببخشید، اگر معتقدید و میبینید که در آن حقیقتی هست، زیرا مصلحتگویی، خوشایند است و فریبدادن و دروغبافتن و تأیید و تعریفکردن شیرین، اما حقیقت تلخ است و بگذارید بهجای تخدیر درد و کتمان بیماری و دلخوشکنکهای آرامکننده، روی در روی این بیمار بایستیم و تلخ و تند و راست و صاف بگوییم که: «عقدههای سرطان در خونات، در اعماق مغزت و دهلیزهای قلبت رخنه کرده و سخت پیش رفته است، فرصت کم است و فاجعه سنگین!»