پژوهشی پیرامون جایگاه هدایتی امام جعفر صادق(ع) و ویژگی‌های علمی و عملی ایشان است. از نقطه نظر نگارنده، رویکرد امام صادق(ع)، از مناقشات باز سیاسی به سمت تربیت علمی، فکری، عقیدتی و اخلاقی امت اسلام تغییر جهت داد؛ به گونه‌ای که بقای خط اسلام اصیل را در درازمدت تضمین می‌کرد. بیانی از جلوه‌های شخصیتی آن امام همام و مراحل پرورش ایشان از مباحث نخستین و تشریح ویژگی‌های دوره امام صادق(ع) در ساحت‌های مختلف سیاسی و فکری و بیان نیازهای اصلی آن دوره از مباحث بعدی کتاب است. در ادامه نیز مواضع امام(ع) در قبال رویدادهای دوره اضمحلال حکومت اموی و پیدایش حکومت عباسی ترسیم شده است. نحوه شهادت آن امام بزرگوار در دوره حکومت منصور عباسی و میراث به یادگار مانده از ایشان در حوزه‌های مختلف علمی و اجتماعی از مباحث پایانی این اثر است.
