,”تحقیقی فقهی در مورد «تقیه» از منظر قرآن و سنت است. در این پژوهش به بحث درباره مفهوم، حکم و مصداق تقیه پرداخته شده و ابعاد فقهی و تاریخی آن بررسی گردیده است. نویسنده شیعه را جز بیشترین افرادی میداند که مبتلا به تقیه است و این مساله در سیره اهلبیت(ع) نیز به وفور به چشم میخورد. در ادامه وی به تفسیر چند آیه از قرآن در مورد تقیه پرداخته و موارد جواز و عدم جواز تقیه را در روایات بررسی کرده است. وی به حکم تقیه در موضوعات احکام و برخی از مصادیق عبادات مانند نوع وضو گرفتن و نماز خواندن، تقیه در مناسک حج و… را از لحاظ فقهی بیان نموده و تکلیف مکلف را در مواضع مختلفی که میتوان در آن مواضع تقیه نمود را مشخص کرده است. وی به فرق بین تقیه و نفاق اشاره کرده و تقیه را موجب استوار ماندن دین، حفظ نفوس و جامعه اسلامی و گسترش دین اسلام دانسته است.”
