کتاب ارزشمند «منیة المرید فی آداب المفید و المستفید» تألیف شهید ثانی می باشد که در باب آداب استاد و شاگرد سخن گفته است. بنا به اهمیت این کتاب، بخصوص در حوزه های علمیه، استاد سید محمدرضا طباطبایی به بازنویسی کتاب پرداخته و آن را «المراد فی منیة المرید» نامیده است. این بازنویسی جهت رهایی این کتاب از مهجوریت با حذف برخی مطالب و جابجایی در عبارات و فصول همراه بوده است. ترجمه ی حاضر بر این باز نوشته تنظیم شده است تا مورد استفاده ی عموم طالبان علم اخلاق بوده باشد.
این کتاب در یک مقدمه، چهار باب و یک خاتمه با عناوین: آداب استاد و شاگرد (در سه فصل با هدف تعلیم وظایف، و یادآوری نکات اخلاقی)، در نگاشته و نگاشته ها، درباره ی مناظره و گفتمان علمی، درباره ی فتوا، فتوا دادن و فتوا خواستن به نگارش در آمده است که بهره مندی کافی از آن، نیازمند مطالعه ی دقیق است.
