شیعه پاسُخ میگویَد کتابی به زبان فارسی تألیف ناصر مکارم شیرازی، از مراجع تقلید شیعه در قرن ۱۵ هجری قمری است. مؤلف، این اثر را با توجه به شبهات پیروان وهابیت و سلفیگری در جهان اسلام نوشته و کوشیده تا با نگاهی دقیق، پاسخ به شبهات مطرحشده بر ضدّ شیعه را دهد. این اثر با نام «الشیعة؛ شُبهات و رُدود» به عربی ترجمه شده است. در این کتاب به ۱۰ شبهه از جمله تحریف قرآن، تقیه، ازدواج موقت و توسل پاسخ داده شده است.
ساختار و محتوای کتاب
مؤلف در مقدمه کتاب، به تلاش استکبار برای ایجاد تفرقه و جدایی در بین مسلمانان که با ترفندهایی چون ترویج کتب انحرافی، به افترا علیه شیعیان پرداخته و یا با اعمال تروریستیِ گروههایی مانند سپاه صحابه در پاکستان و طالبان در افغانستان که باعث کشتار مسلمانان میگردند، اشاره میکند.
او سپس به ده شبهه پرداخته و به آنها پاسخ میگوید.
شبهات دهگانه و پاسخ به آن
- عدم تحریف قرآن
- تقیه در کتاب و سنت
- عدالت صحابه
- احترامِ قبر بزرگان
- ازدواج موقت
- سجده بر زمین
- جمع بین دو نماز
- مسح بر پاها در وضو
- جزء سورهبودن «بسمله»
- توسل به اولیاءالله.[۳]
ترجمه و چاپ
این کتاب با ترجمه احمد الحرز و با عنوان «الشیعة شُبَهات وَ رُدود» به عربی برگردانده شده است. چاپ اصل و ترجمه آن در مدرسه امام علی بن ابیطالب(ع) صورت گرفته است.
