تاریخ، حافظهی جمعی امتهاست و آنچه در آن نگاشته میشود، مسیر آینده را شکل میدهد. اما آیا همهی آنچه در منابع تاریخی آمده، حقیقت محض است؟ کتاب حاضر، با نگاهی انتقادی و مستند، به واکاوی بخشی از تحریفها، سانسورها و انحرافها در مهمترین منبع تاریخ اسلام، یعنی تاریخ طبری، میپردازد.
در این اثر، با تمرکز بر سه محور اصلی ـ روش تاریخنگاری طبری، نقش مناقشهبرانگیز سیف بن عمر در روایتهای او، و مسئلهی نادیدهانگاری واقعهی غدیرـ تلاشی صورت گرفته تا روایتهایی که سالها بهعنوان تاریخ رسمی تلقی شدهاند، در پرتو نقد سندی و تحلیلی مورد بازبینی قرار گیرد.
کتاب، حاصل تقریر مجموعهای از مباحث شفاهی مرحوم علامه شیخ محمدرضا جعفری رحمه الله، در اسفندماه ۱۳۵۹ است که در قالبی منقّح و مستند در دفتر حفظ، تدوین و نشر آثار بنیاد فرهنگ جعفری، تدوین و منتشر شده است.
این نوشتار، نه برای نفی مطلق منابع تاریخی است و نه داعیهی منازعات مذهبی دارد؛ بلکه دعوتی است به دقت، انصاف، و بازخوانی حقیقت؛ حقیقتی که غبار زمان و سیاست بر چهرهی آن نشسته است.
با ساختاری منظم شامل سه فصل، این اثر خواننده را گام به گام در مسیر پالایش تاریخ اسلام از تحریف و تحریفگران همراه میسازد.
ساختار کتاب: کتاب شامل مقدمه، سه فصل و پرسمان هست
فصل اول: تحليل جايگاه و روش تاريخنگاری طبری
- بخش اول: جايگاه و اهداف تاريخ نگاری طبری
- بخش دوم: آسيبشناسی و چالشهاي روششناسي طبري
فصل دوّم : تحريف در تاريخنگاري طبري؛ نقش محوري سيف بن عمر
- بخش اول: سيف بن عمر و بحران اعتبار
- بخش دوم: مواردي از تحريف در روايتها ي تاريخ طبري
- بخش سوم: بازخواني انتقادي روش تاريخنگاري طبري
فصل سوّم : ناديدهانگاري واقعه غدير در تاريخ طبري
بخش اول: حذف هدفدار غدير در منابع اهلسنت
بخش دوم: پايداري شيعه در حفظ حقيقت
