برای همدلی های بیشتر ملت های ما، ضروری است که بدانیم مجاهدان افغانستانی چگونه از ولایات مرکزی و شمالی افغانستان، از دشت لیلی جوزجان عبور کرده و در مسیر یافتن عشق، دوکوهه اندیمشک را هم پشت سر گذاشته اند تا به جزیره مجنون برسند. چگونه بهسود ولایت میدان افغانستان را رها کرده و به جبهه های نبرد ایران در نوسود رسیده اند.
جامعه فرهنگی و ادبی دو کشور ایران و افغانستان در سال‌های گذشته تلاش کرده‌اند تا با در نظر گرفتن اشتراکات، مرزهای ساخته‌شده میان دو ملت همزبان را کمرنگ‌تر کرده و در وطن واحدی به‌نام «وطن فارسی» جمع شوند، هرچند با وجود این، گاه و بیگاه این تلاش‌ها توسط اهل سیاست کمرنگ‌تر شده است.
کتاب از دشت لیلی تا جزیره مجنون از جمله این تلاش‌هاست برای نزدیک شدن به آرزوی «وطن فارسی». کتابی که دربردارنده خاطراتی است از رزمندگان افغانستانی در دفاع مقدس. وجه مشترک تمامی این خاطرات، ارادت رزمندگان افغانستانی به امام(ره) و همدلی با ایرانیان است، رزمندگانی که نماینده ملتی بودند که پیروزی انقلاب، شعله امید را در دلشان روشن کرد. این کتاب روایتگر خاطرات سربازانی است که تاکنون بی‌نام و بی‌ادعا کنار همزبانان خود ایستاده‌اند.
کتاب از دشت لیلی تا جزیره مجنون: خاطرات رزمندگان افغانستانی از هشت سال دفاع مقدس نوشته محمدسرور رجایی است و در انتشارات راه یار منتشر شده است.
