اربعین

پای زخم آلود من… طاقت بیاور می رسی صبح فردا محضر ارباب بی سر می رسی صبح فردا پابه پای اشک بانوی دمشق زخمی و

به سختی، به سرما، به گرما می‌ارزد به آوارگی بین صحرا می‌ارزد اگر سر به راهِ طریق الحسینی به دل کندن از دار دنیا می‌ارزد

بعد از واقعه عاشورای سال ۶۱ هجری، مفهومی به نام اربعین شکل گرفت که شاید از جهاتی مهم‌تر از فلسفه عاشورا باشد. مهم‌تر از این

همه‌ساله روز اربعین و پیاده‌روی اربعین شیعیان و معتقدان بسیاری را با خود همراه می‌کند، این موضوع در قالب کتاب هم نمود داشته و برخی

«پیاده‌روی اربعین» که هر سال شیعیان و معتقدان زیادی را با خود همراه می‌کند، در قالب کتاب هم نمود داشته و برخی از تجربه این

    جاده آماده، تو آماده و حالا حرکت کار نگذار از امروز به فردا، حرکت   جاده انگار هم آهنگ رسیدن دارد که سراپا

    باید دمی با عشق هم‌پیمانه باشی با هر کسی جز حضرتش بیگانه باشی   یعنی پس از یک عمر دوری فرصتی را در

حالا که کرد قلب مرا سرزمین خود کوه غمت، که ساخت مرا شرمگین خود   در روضه‌ات کنار علم‌های بی‌قرار کرده مرا به خاطر تو