عالمی در سال ۱۳۱۶ در یکاولنگ در خانواده متدین و مذهبی زاده شد. پدر که از مکنت مالی نسبتا مناسبی برخوردار بود او را وقف تحصیل علم کرد. عالمی اولین مرحله از تحصیل خود را در سال ۱۳۲۵ در نزد آیت‌الله سید محمدحسن رئیس آغاز کرد. به تحصیل در نزد اساتید و بزرگان و مدرسان نامدار هزاره‌جات هم‌چون شیخ موسی کلانی، حاج آخوند کوه‌بیرونی و آیت‌الله سید محمدسرور واعظ ادامه داد. به مراتبی از فضل و دانش رسید به گونه‌ای که توانست علی‌رغم مشکلات آن روزگار در امتحان مدرسی معافیت از سربازی در سال ۱۳۳۸ کامیاب گردد. عالمی دریافت رسیدن به مراتب والای از فضل و دانش جز حضور در شهر باب علم نبوی میسر نیست. ازاین رو در سال ۱۳۴۵ رخت سفر بربست و در نجف حضوریافت. پس از مرور مجدد سطوح عالیه در پای درس مدرسان چیره دست خارج فقه واصول نشست. به خصوص از درس فرزانه تمام اعصار آیت‌الله شهید سید محمدباقر صدر بهره‌ها برد. شهید صدر در اجازه نامه روایت خود از او به عنوان « قرّة العین، العالم، الفاضل، الزّکی، الصّفی» یاد می‌کند.
عالمی پس از ۹ سال تحصیل در نجف در سال ۱۳۵۴ طبق درخواست پدر به وطن بازگشت تا به ایفای رسالت دینی بپردازد. در مدارس دینی محمدیه یکاولنگ و امام صادق پنجاب تدریس کرد. محصلان آن روزگار توانایی او در تدریس سطوح عالیه را می‌ستایند. حوادث دوران انقلاب پیش آمد. عالمی به کاروان جهاد پیوست و تا آذر ۱۳۶۳ در افغانستان حضور داشت.
عالمی به‌پاکستان رفت و بنای آن داشت که به ایران عزیمت کند. اما دوست دیرین دوران نجف او شهید سید عارف‌حسین حسینی از او دعوت نمود که در پاکستان بماند و به تدریس در مدرسه دار العلوم جعفریه پاراچنار بپردازد. عالمی نیز این دعوت را پذیرفت. به مدت ۲۱ سال در این مدرسه به تدریس پرداخت و طیف از طلاب نخبه را تربیت کرد. سطح مدرسه را در سراسر پاکستان به مدرسه نمونه از نظر آموزشی تبدیل کرد. ده‌ها تحصیل کرده در جامعه پاکستان تحویل داد و ده‌ها شاگرد از کلاس درس او عازم حوزه‌های علمیه قم و نجف شدند. با تعدادی زیادی از شاگردان آن مرحوم بنده صحبت کردم، خاطرات نیک از استاد عالمی داشتند و از او به عظمت و بزرگی یاد می‌نمایند. بلکه او را اعجوبه‌ای در عرصه تدریس می‌دانند. فرزند شهید سید عارف‌حسین حسینی می‌گفت: وقتی عالمی به پاکستان آمد و در مدرسه به عنوان استاد حضور یافت،ما آن زمان خردسال بودیم، صدایی پیچید که یک نفر آمده اهل فضل است و خیلی از درس‌ها را می‌تواند تدریس کند. پیرمرد‌انی در منطقه معروف بودند، آخوند بودند و مقام اثبات شان خیلی جلوه داشت، منبری‌های معروف، صاحب پیرو و مرید و اطرافیان زیاد بودند، امام جماعت بودند، می‌دیدیم درس حاج آقای عالمی می‌آمدند(حسینی، 1397).
عالمی در سال ۱۳۸۴ بنابه دعوت دوست دیگر خود آیت‌الله هاشم صالحی پاکستان را ترک گفته و عازم کابل گردید. در کابل نیز در بسیاری از مدارس دینی مانند مدرسه رسالت، مدرسه محمدیه، مدرسه فاطمة‌الزهرا، مدرسه باقرالعلوم و مدرسه فقهی ائمه اطهار مشغول تدریس گردید. هم‌زمان مسؤولیت استفتاءات دفتر آیت‌الله العظمی فیاض را به عهده داشت. در شورای عالمای شیعه نیز ریاست بخش قضای آن به عهده او بود.
عالمی در سال ۱۳۹۴ دچار سکته مغزی گردید و فعالیت‌های اجتماعی و دینی او تاحدودی کاهش یافت. سرانجام در ماه ضیافت الهی در شبانگاه ۱۷ رمضان ۱۴۴۴ به ضیافت معبود شتافت.
