به گزارش افق اندیشه نشست علمی «حضرت مهدی عج، آخرین احیاگر و مجدد در اسلام» با حضور اساتید و طلاب در دارالعلوم حسنیه ویژه خواهران برگزار شد. این نشست علمی در پیوند با اعیاد شعبانیه و سالروز میلاد حضرت مهدی موعود (عج)، روز شنبه 27 دلو 1403خورشیدی، با ارائه بحث علمی توسط سرکار خانم راضیه افضلی (معاون آموزش دارالعلوم) و سرکار خانم حمیده توسلی (مدرس دارالعلوم) و گردانندگی سرکار خانم صابره مرادی (مدرس دارالعلوم) برگزار شد.
در آغاز این نشست، نخست شمه ای از زندگانی آن حضرت، توسط سرکار خانم حمیده توسلی برای حضار ارائه گردید و سپس به بیان این‌که: «چرا از حضرت مهدی عج در متون و منابع دینی به عنوان آخرین احیاگر و مجدد دین اسلام یاد می شود؟» پرداختند، و هریک از کارشناسان مطالب مفید و مؤثری در موضوع نشست اظهار داشت، که اینک به عصاره ای از آن اشاره می‌شود:
حضرت مهدی(عج)، یگانه فرزند امام عسکری علیه السلام یازدهمین امام است. امام مهدی(عج) در سحرگاه نیمه شعبان ۲۵۵ ق در سامرّا چشم به جهان گشود و پس از پنج سال زندگی تحت سرپرستی پدر و مادر بزرگوارشان نرجس خاتون، در سال ۲۶۰ ق به دنبال شهادت حضرت عسکری علیه السلام ـ همچون حضرت عیسی علیه السلام و حضرت یحیی علیه السلام که در سنین کودکی عهده دار نبوّت شده بودند ـ در پنج سالگی منصب امامت را عهده دار شدند. آن بزرگوار پس از سپری شدن دوران غیبت با تشکیل حکومت عدل جهانی، احکام الهی را در سرتاسر زمین حاکمیت خواهد بخشید.
در برخي از روايات آمده است که وقتی حضرت مهدی، عليه السلام، ظهور کند مردم را به امر جديد و يا کتاب جديد دعوت خواهد کرد، از جمله آن روايت ها است روايتی از امام صادق، عليه السلام، که در آن آمده است: وقتی قائم، عليه السلام، ظهور کند به امر جديدی مردم را دعوت خواهند کرد، همانطور که پيامبر اکرم، صلّی اللَّه عليه وآله، مردم را پس از بعثت به امر و آيين جديدی فراخواندند.
در مقابل، براساس اعتقاد همه مسلمانان دين اسلام، آخرين دين الهى و کتاب قرآن، آخرين کتاب وحی است که به بشر نازل شده است و گذشته از اين در تعداد زيادی از روايات تصريح شده است، امام زمان، عليه السلام، مردم را به اطاعت کامل از دين اسلام و احکام حياتبخش آن دعوت خواهد کرد. در اين باره از رسول خدا، صلّی اللَّه عليه وآله، نقل شده است که: قائم از فرزندان من است. اسم او اسم من و کنيه او کنيه من و خوی و رفتار او همانند سيره و رفتار من است، مردم را بر اطاعت از احکام دين من فرا می خواند و آنها را به رعايت دستورات قرآن دعوت می کند.
از دقت در مجموعه اين روايات به وضوح روشن می شود که هدف امام زمان، عليه السلام، ترويج و حاکميت بخشيدن به احکام اسلام و تجديد عظمت آن است، وگرنه موضوع آوردن يا مطرح کردن آيين جديد به غير از اسلام به دلالت آيات صريح قرآن و روايات متواتر اهل بيت، عليهم السلام، منتفی است.
امّا اينکه چرا از عملکرد آن حضرت به عنوان امر جديد ياد می شود؟ علت آن است که در طول تاريخ به ويژه در دوران غيبت، مردم در اثر کوتاهی و غفلت يا جهل و نادانی بدعت‌های زيادی را در دين ايجاد می کنند. به جهت منافع زودگذر دنیوی خود به خيال اينکه عدول از احکام الهی آنها را زودتر و يا راحت‌تر به آن اهداف می‌رساند، بسيارى از احکام قرآن و اسلام را ناديده می گيرند يا آنها را به ميل خود تفسير و تأويل می نمايند و در نتيجه اين کار اسلام واقعی به فراموشی سپرده می شود. لذا وقتی امام زمان، عليه السلام، ظهور می کنند بدون توجه به ميل و خواست مردم احکام خداوند را به همان صورت که صادر شده است به اجرا درمی آورد. و بديهی است که اين کار در نظر مردمی که خيلی از اين احکام را به کنار نهاده بودند يا آنها را به گونه ای ديگر معنی می کردند تازگی خواهد داشت و با اسلام مصطلح و رايج در بين آنها فرق خواهد کرد. در نتيجه با خود خواهند گفت آن حضرت به اسلامی غير از آن اسلامی که ما می شناسيم دعوت می کند.
بنابراين، بايد گفت چون مردم در آن زمان خيلی از ارکان مهم و اساسی اسلام را رها کرده و به ظواهر آن اکتفاء نموده اند و به اصطلاح اسلام را در نماز و روزه و… خلاصه کرده اند، با ديدن اينکه امام زمان، عليه السلام، در تمام زمينه ها به لزوم رعايت احکام خاصی که ريشه های وابستگی به ديگران و تأثيرپذيری از فرهنگ بيگانگان را قطع می کند و هرگونه ظلم و ستم و امتياز طلبی های نادرست اجتماعی را از متوليان دروغين امور سلب می کند و….. پافشاری می نمايند. درحالي که اين امور را آنها تاکنون به اسم قوانين اسلامی ايجاد و رواج داده بودند. بديهی است که با مشاهده چنين وضعی حتی برخی از متوليان مراکز مذهبی و فرهنگی نيز به مقابله با آن حضرت برخواهند خاست. چرا که اولاً مضمون دعوت آن حضرت را به ضرر موقعيت خويش می بينند و ثانياً آنها را مخالف با آنچه که تا آن روز به اسم اسلام می شناختند ارزيابی می کنند.
امام صادق، عليه السلام، در روايتی به اين حقيقت اين گونه اشاره می کنند: وقتی که قائم، عليه السلام، قيام کنند مردم را به اسلام جديد (واقعی) دعوت خواهند کرد و آنها را به سوی احکامی که کهنه به نظر می رسند و عموم مردم از آن دور افتاده اند هدايت خواهد نمود.
نکته ديگر آن که اصولاً يکی از حکمت‌های اصلی ناميده شدن امام زمان، عليه السلام، به «مهدی» آن است که آن حضرت مردم را به آنچه که از دور شده اند يعنی احکام واقعی اسلام هدايت خواهد کرد.
