پرسش:
بعضی ها بر این باورند که ابراهیم پسر اشتر با مصعب بیعت نکرده و تا اخر عمرش بعد از قتل مختار بی طرف بوده و معتقدند طبری و منابع دست اول تاریخ اسلام دروغ گفتند تا مالک و پسرش را پیش شیعیان بد کنند. آیا این ادعا درست است؟
پاسخ :
در رابطه با حوادث تاریخی اولا ما باید بر اساس مستندات و گزارشات تاریخی اظهار نظر کنیم. البته با نقد و بررسی کارشناسانه گزارشات تاریخی باید گزارشات ساختگی و بی پایه و اساس را شناسایی و کنار بگذاریم. ثانیاً تحلیل گزارشات تاریخی هم باید با استناد به گزارشات تاریخی و شرایط حاکم در زمانی باشد که حادثه مورد نظر در آن زمان رخ داده است.
اینکه جناب ابراهیم بعد از شکست قیام مختار به مصعب پیوست، تقریبا قطعی است. منتهی علت این اقدام بصورت واضح و روشن در تاریخ ذکر نشده است، منتهی تحلیل اوضاع و شرایطی که جناب ابراهیم در آن حضور داشت، پیوستن او به مصعب را قابل قبول و تقریبا منطقی نشان می دهد. چرا که:
ابراهیم اشتر پس از کشته شدن مختار بن ابی عبیده ثقفی به دست سپاهیان عبدالله بن زبیر، از دو جناح متخاصم باقیمانده، یعنی سپاه شام به فرماندهی عبدالملک بن مروان و سپاه حجاز و عراق به فرماندهی عبدالله بن زبیر، دعوت به همکاری شد. قطعاً او توان و نیرو و امکانات لازم برای مواجهه همزمان با هر دو گروه را نداشته است. لذا با توجه به اینکه هدف و انگیزه اصلی قیام مختار و همراهی ابراهیم با مختار مبارزه با جنایتکاران کربلا بوده است و سران اصلی آن جنایتکاران هم بنی امیه بودند، او ترجیح داد که به سپاه عبدالله بن زبیر بپیوندد، تا هدف های خویش را در ریشه کن کردن شجره خبیثه بنی امیه، جامه عمل بپوشاند.
لذا اتخاذ این تصمیم و تاکتیک نقطه ضعف و ایرادی متوجه جناب ابراهیم نمی کند و نمی توان این را باعث طعنه به ابراهیم و پدرش مالک اشتر دانست، هر چند برخی افراد فرصت طلب و پستی که به هر بهانه ای دنبال ابراز دشمنی و کینه توزی خود با مکتب شیعه و پیروان راستین اهل بیت(علیهم السلام) هستند از هر چیزی برای رسیدن به اهداف خبیثانه و کینه توزانه خود سوءاستفاده می کنند.

لینک کوتاه مطلب : https://ofoghandisha.com/?p=36676

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مطالب