وهابیت به دلیل اعتقاد به برخی مسائل مثل قائل شدن به سلطه‌ی غیبی برای اولیاء در برزخ، اعتقاد به نظام واسطه بین خلق و خالق، علم غیب اولیاء در برزخ و با واسطه از خدا حاجت خواستن، شیعیان را غالی می‌خواند. لذا مصنف در این کتاب به موضوع غلو بودن یا نبودن این موارد و اثبات نظریه‌ی درست در این باب می‌پردازد. مطالب این کتاب بدین شرح است: مفهوم غلو در لغت و اصطلاح، حد و میزان در غلو، پدیده‌ی غلو در جهان اسلام، برخی از عقاید غلو آمیز، موضع ائمه‌ی اهل بیت در مورد غالیان، موضع متکلمان امامیه در برابر غالیان، تهمت غلو به شیعه، خصوصیات وهابیان شامل: تکفیر و قتل مخالفان، عدم تعقل، قشری گری، صرف نظر کردن از حاکمان، غلو وهابیان در تکفیر مسلمانان، خلط وهابیان بین غالیان و تشیع، جهل به معنای غلو، عدم تفاوت بین مسائل اعتقادی فرعی و اصلی، افراط و اعتدال در اسلام، اسلام و نهی از تندروی، حقیقت افراط و تفریط در دین، وسطیت و اعتدال نزد اندیشمندان اسلامی، وجوب رفق و مدارا در دعوت به سوی خدا، احتیاط در تکفیر، علمای اسلام و دستور به احتیاط در تکفیر، وجوب تفحص و عدم سرعت در تکفیر، وسعت دایره‌ی اسلام و ضیق دایره‌ی کفر، خطرات ناشی از تند روی در تکفیر، راه علاج افراط گری از قبیل: لحاظ مراتب اعمال، ملاحظه‌ی ظرفیت های مردم، رعایت تساحل و تسامح، عدم تکفیر در مسائل اجتهادی، پرهیز از علمای تندرو، گفتگو با دیگران و…، ضابطه های انکار منکر، عوامل تندروی شامل: تعصب در رای، محور قرار دادن اشخاص، تقلید کورکورانه، سوابق افکار، سوء ظن به دیگران، فهم ظاهری از دین و… و آخرین بحث این کتاب موضوع آثار تندروی شامل: بی توجهی به آرای دیگران، طعن بر مخالفان، خشونت طلبی، متنفر کردن مردم از دین و تکفیر دیگران است.
