همه‌ی والدین در فرآیند تربیت و پرورش فرزندان خود با اهمیت بازی برای کودکان مواجه شده‌اند. بازی جزئی جدایی‌ناپذیر از مراحل رشد و پرورش فرزندان است که به‌کارگیری آن در تربیت فرزند بسیار موثر خواهد بود. کودکان در حین بازی، تعامل با جهان و دیگران را یاد می‌گیرند و استرس و اضطرابشان با پرداختن به بازی کاهش می‌یابد. اهمیت بازی به حدی است که از آن به‌عنوان یکی از حقوق اساسی کودکان یاد می‌شود.
جلد چهارم مجموعه‌ی کتاب‌های تربیتی «من دیگر ما» به نقش بازی در تربیت پرداخته است و کتاب «بازی، بازوی تربیت» ضمیمه‌ای بر توضیحات این کتاب است. این کتاب که به کوشش محسن عباسی ولدی تالیف شده است، شامل معرفی و توضیح ۱۴۰ بازی بومی کشورمان است که والدین می‌توانند به کمک آن‌ها با کودکان خود در مسیر رشد و پرورششان همراه شوند.
محسن عباسی ولدی معتقد است که با وجود تمام توضیحات و شفافیت‌هایی که درباره‌ی اهمیت بازی برای کودکان وجود داشته است باز در دنیای مدرن به اندازه‌ی کافی به آن توجه نشده است و از رفع نیازهای این‌چنینی فرزندان غفلت شده است. بازی‌هایی که در این کتاب معرفی شده است در دو بخش کلی بازی‌های مناسب نوزاد تا کامل‌شدن توانایی‌های کودک و بازی‌های مناسب زمان کامل‌شدن توانایی کودکان تقسیم شده‌اند. برخی از این بازی‌ها را والدین اجرا می‌کنند و کودکان به تماشا می‌پردازند، برخی را والدین اجرا می‌کنند تا کودکان یاد بگیرند و برخی را با هم به طور مشترک انجام می‌دهند. این بازی‌ها بر اساس وسایل موردنیاز به سه دسته قابل‌تقسیم هستند و این سه دسته عبارتند از: بازی‌های بدون وسیله، بازی‌هایی با وسایل موجود در خانه و بازی‌هایی با تهیه‌ی اسباب‌بازی و وسایل ساده.
