برادری
سخن ز حبل الهی و بانگ «وَ اعتَصِمُو»ست حقیقتی که هدایت همیشه زنده به اوست حقیقتی که همه انبیا از آن گفتند به امت خود
سخن ز حبل الهی و بانگ «وَ اعتَصِمُو»ست حقیقتی که هدایت همیشه زنده به اوست حقیقتی که همه انبیا از آن گفتند به امت خود
حرف بی صوت اندرین عالم بدیم/از رسالت مصرع موزون شدیم از رسالت در جهان تکوین ما/از رسالت دین ما آیین ما از رسالت صد هزار
خیرخواه توام از نور سخن میگویم از هراسِ شب دیجور سخن میگویم شب دیجور، شب دلهره و کابوس است چقدر آه که در سینۀ ما
قوت دین از مقام وحدت است **** وحدت ار مشهود گردد ملت است شرق را از خود برد تقلید غرب **** باید این اقوام را
راه بسیار است اما مقصد و رهبر یکی ست گرچه هفتاد و دو دین داریم، پیغمبر یکی ست یوسف مصری و بنیامین کنعانی شدیم ما
شاعران زیادی در اشعار خود به موضوع وحدت و لزوم استحکام بیش از پیش آن پرداختهاند که در این قسمت غزلی از محمدصادق آتشی را
سیداسماعیل بلخی فرزند سید محمد که در سال 1299 خورشیدی در روستای «سرپل بلخاب» در استان «جوزجان» به دنیا آمد. وی یکی از پیشگامان ادبیات
«آصف رحیمی» از جمله شاعران افغان فارسی سرایی است که با درک ضرورت وحدت بین شیعه و سنی در جملاتی زیبا به بیان آن به
قیام امام حسین (علیه السلام) از چند نظر قابل بررسی است که در این مبحث به اهم آنها اشاره می گردد: الف) اطاعت و عبودیت
واقعه کربلا یکی از معدود وقایع تاریخی است که در میان همه حوادث ویژگی خاص یافته و ممتاز گشته است و گذر زمان نه تنها
روز دوازدهم محرم الحرام روز ورود بازماندگان واقعه عاشورا ازجمله عقیله بنی هاشم حضرت زینب سلام الله علیها به عنوان اسراء به شهرکوفه است، فرصت
امروزه زندگی اکثر مردم، بی برکت شده است، با اینکه در آمد و حقوق مردم و ظاهر زندگی مردم خیلی بهتر از گذشته است، اما