رضاع يکي از راه هاي ايجاد قرابت است. شرايط ايجاد قرابت در فقه اماميه عبارتند از اين که شير زن از حمل مشروع حاصل شده باشد، شير مستقيم از پستان مکيده شده باشد، طفل لااقل يک شبانه روز و يا 15 دفعه متوالي شير کامل خورده باشد، شير خوردن طفل قبل از تمام شدن دو سال از تولد او باشد، و مقدار شيري که طفل خورده است از يک زن و از يک شوهر باشد. شرايط ايجاد قرابت در فقه حنفي عبارتنداز اين که مرضعه (شير دهنده) ،زن 9 سال به بالا باشد؛ و رضيع (شيرخوار) بيش از دو سال نداشته باشد. شير بايد مايع باشد و به واسطة مکيدن پستان يا ريختن در حلق طفل يا ريختن در بيني او به جوف طفل برسد. شير دادن در مدت دو سالگی باشد و رسيدن شير به جوف طفل يقيني باشد؛ و شير با غذا مخلوط نشود.
واژگان کلیدی:
شرایط رضاع، قرابت رضاعی، شیرخوردن، خویشاوندی
