واژه «غدیر» در لغت به چند معنا آمده است؛ مانند «آبگیر»، «قطعه‌ای از آب» و«جای جمع شدن آب باران».
غدیر خُمّ در میان راه دو شهر بزرگ دنیای اسلام، مکه و مدینه، در محلی به نام «جُحفه» وجود دارد که در زمان رسول خدا (ص) کاروانیان حج در آن‌جا از هم جدا می‌شدند و به طرف دیار خود می‌رفتند. درباره علت نام‌گذاری این مکان به غدیر خمّ، احتمالاتی داده شده است؛ مانند این‌که به اعتبار آب و هوای آن منطقه به این نام نامیده شده است.
پيامبر اسلام(ص) به دستور خداوند، در غدیر خم على بن ابی‌طالب (ع) را امام، وصی و جانشین خود به مردم معرّفى نمود. به همین سبب، این واقعه به غدیر خم معروف شد.
