چکیده: سخن گفتن و شنیدن آن، دو مهارت ارتباطی همگانی بسیار مهم است، ولکن استفاده صحیح از آن‌ها در گرو رعایت ویژگی‌های لازم در هرکدام است که از آن‌ها به آداب و یا باید‌ها و نباید‌های گفتن و شنیدن تعبیر می‌گردد. هدف این پژوهش بررسی باید‌ها و نباید‌های مهارت گفتن و شنیدن، در صحیفه سجادیه است که شناخت از آن‌ها موجب حسنیت و ارتقاء ارتباط کلامی خواهد شد. پژوهش حاضر که براساس هدف کاربردی و بلحاظ ماهیت کیفی و اسنادی است با روش توصیفی انجام گرفته است. یافته‌های نشان از این دارد که در صحیفه سجادیه از ویژگی های بایسته و نابایسته زیادی مربوط به مهارت سخن گفتن و شنیدن با استفاده از واژه های متعدد و زیبا سخن به میان آمده است؛ در صحیفه سجادیه به راهکارهای تقویت مهارت‌های مورد بحث نیز اشاره دارد؛ بنا براین، این انجیل اهل البیت علیهم السلام منبع غنی برای ارتقاء مهارت کلامی در کابرد و عمل می‌باشد.
کلیده واژه‌ها: مهارت، گفتن، شنیدن، ارتباط کلامی، صحیفه سجادیه
