پرسش:
آیا احادیثی که در بیان آداب زفاف و مجامعت، در فصل چهارم حلیة المتقین آمده، جعلی هستند یا واقعی؟ مگر می‌شود امامان معصوم این حرف‌ها را بزنند؟!
پاسخ:
مگر می‌شود یک کتاب حدیثی معتبر یا فصلی از آن را کلاً جعلی دانست و یا گفت تمامی احادیثش معتبرند؟!
شناخت احادیث معتبر و تمیز آنها از احادیث، نادر، مرسل و مرفوع، یک رشتۀ علمی می‌باشد که تحصیل و تخصص در آن، تقریباً یک دهه به طول می‌انجامد. علما و متبحران در تفسیر، علم حدیث، علم رجال و علم کتاب، تک به تک احادیث را به لحاظ محتوا و سند و … بررسی نموده‌اند و می‌نمایند.
از این‌رو، افرادی که تحصیلات تخصصی ندارند، باید در موضوعات گوناگون، کتبی را که علما، فقها، دانشمندان و محققان بر اساس آیات و احادیث نوشته‌اند مطالعه نمایند، نه این که یک کتاب حدیثی مانند بحارالانوار یا حلیة المتقین را بخوانند و سپس تشکیک کنند که کدام حدیثش معتبر هست و کدام نیست؟!
- -اما این که خدا، رسول و امامان علیهم السلام، در مورد جزئی‌ترین امور مربوط به انسان سخن بگویند، نه تنها عجیب نیست، بلکه باید چنین باشد؛ چرا که دین جامع است و تمامی امور را شامل می‌گردد، خواه معرفت و شناخت اصول عقاید با استدلال‌های عقلی باشد، خواه خبر از معاد و چگونی‌هایش، خواه اخبار پیامبران و اقوام گذشته، خواه مبانی اخلاقی، خواه حقوق و احکام، یا انسان شناسی، جامعه شناسی، رفتار شناسی، دوست و دشمن شناسی، …، و خواه احکام طهارت باشد، یا زفاف، یا جهاد و شهادت. حتی در مورد چگونگی جویدن لقمه نیز درس داده‌اند، چه رسد به زفاف و جماع و … که نقش مهمی در تحکیم روابط و سلامت دارد. لذا در مورد کلّ قرآن مجید فرمود:
«لَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ» (الأنبیاء، 10)
– در حقيقت ما كتابى به سوى شما نازل كرديم كه ياد شما در آن است (و مایه بیداری، آگاهی و راه‌یابی شماست) آيا نمىانديشيد.
بنابراین، نه تنها عجیب نیست، بلکه انتظار و توقع همین است که در آموزه‌های اسلامی، از همسریابی گرفته تا خواستگاری، عقد (ازدواج)، زفاف، توجه جنسی زن و شوهر به یکدیگر و …، مورد تعلیم قرار گرفته باشد.
- -دانشمندان مادی، تا حدودی طبیعت را مطالعه می‌کنند و می‌شناسند، اما این فصل از کتاب خلقت را بدون فصول قبلی و بعدی می‌خوانند، لذا فقط عناصر را می‌شناسند؛ اما وقتی خداوند متعال از طبیعت سخن می‌گوید، آن را آیه [نشانه هدایت کننده] می‌نامد، به خالقش توجه می‌دهد، به حکمت‌ها و فوایدش اشاره می‌نماید، به مالکیت و ربوبیّت إلهی متذکر می‌گردد و معاد را به خاطر می‌آورد.
«إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ» (آل عمران، 190)
– مسلماَ در آفرينش آسمانها و زمين و آمد و رفت شب و روز، نشانه‌های (روشنی) برای صاحبان خرد و عقل است.
زفاف
شب زفاف، برای همگان اولین رابطۀ جنسی نیست؛ بلکه اولین رابطه جنسیِ پس از ازدواج، با همسر می‌باشد.
دانشمندان مادی، در علوم طبیعی، بهداشت و روان، فقط به نکات مادی، طبیعی و فیزیکی توجه دارند؛ اما اسلام، به تمامی جوانب روحی، معنوی و مادی توجه دارد.
شب زفاف، همراه با اضطراب‌های بسیار و هیجانات متفاوت روحی، روانی و جسمی می‌باشد، مانند: خستگی مراسم – هیجان – شوق – شهوت – میل به بهتر بودن – نگرانی – ترس و … که بیشتر «نفسانی» می‌باشند، اما اسلام می‌خواهد نه تنها این اضطراب‌ها سبب تنزل روحی و غفلت نگردد، بلکه این نعمت بزرگ الهی، انسانیت را نیز ارتقاع بخشد. لذا حضرت امام باقر علیه السلام می‌فرمایند:
«هنگامی که عروس را نزد تو آوردند، خودت وضو بگیر و به او نیز بگو وضو بگیرد، دو رکعت نماز بخوان، به او نیز بگو که دو رکعت نماز مستحبی بخواند، سپس حمد و ثنای پروردگار عالم را انجام بده و صلوات بر محمّد و آلش بفرست، آن گاه دعا کن و به حاضرین بگو «آمین» بگویند و این دعا را بخوان:
«اَللّهُمَّ ارزقنی اُلفَها و وُدَّها وَ رِضاها، وَ ارضِنی بِها، و اجمَع بَینَنا بِأَحسَنِ اجتماعٍ وَ انس وَ ائتِلافٍ، فَاِنَّکَ تُحِبُّ الحَلالَ وَ تُکرِهُ الحرامَ»
– خدایا، دوستی و محبّت و خوشنودی او را روزی من گردان، و مرا به او خشنود ساز و بین ما و او به پیوند نیک و صمیمانه جمع کن، چرا که تو حلال را دوست داری و حرام را ناپسند می‌دانی».
هنگامی که خواستی با همسرت همبستر شوی، متوجّه خدا باش و بگو:
«اَللّهُمَّ ارزُقنی وَلَداً وَاجعَلهُ تَقیا زَکیاً لَیسَ فی خَلقِهِ زیادَهٌ وَلا نُقصانٌ واجعَل عاقِبَتهُ اِلی خیر»
– خدایا فرزندی به من عطا فرما، و او را پرهیزگار و پاک گردان، جسمش را کامل و موزون قرار بده، و عاقبت امرش را ختم به خیر بفرما» (وسایل الشیعه، نشر اسلامیه، ج۱۴، ص۸۱ به بعد)
و همین طور است سایر دستورالعمل‌های رفتاری در زفاف یا مجامعت در اوقات دیگر، مانند:
1- دختران نگرانی و ترس دارند، پس پسران باید رعایت حال آنان را بکنند و تعجیل ننمایند و زن را برای آن آماده کنند تا او هم کاملاً لذت ببرد.
2- زفاف در محیطی سرپوشیده انجام گیرد و مسائل خصوصی و اسراری که در این رابطه وجود دارد برای کسی نقل نشود تا حیا، عفت، حریم خصوصی و غیرت حفظ بماند.
3- زن و مرد، با شکم و مثانۀ پر نزدیکی نکنند.
4- فرموده‌اند: هنگام آمیزش [به ویژه برای انعقاد نطفه] سخن نگویند، بدون وضو آمیزش نکنند، بعد از ظهر آمیزش ننمایند، شب عید فطر و قربان آمیزش نکنند، مرد هنگام آمیزش به فکر زن دیگری نباشد، یا بالعکس و … .
آیا اهل عصمت علیهم السلام، این مهمات را تعلیم ندهند و مردمان صدها سال منتظر بمانند تا شاید دانشمندان و محققان علوم طبیعی و تجربی، به برخی از آنها واقف گردند؟!
