معرفی کتاب زینب فریاد فرمند

کتاب زینب فریاد فرمند نوشتهٔ آنتون بارا و ترجمهٔ غلامحسین انصاری است و شرکت چاپ و نشر بین الملل عهده‌دار چاپ و نشر آن بوده است. این کتاب، پژوهشی‌ است در باب زندگی حضرت زینب سلام‌الله‌علیها و سیره و سنت این بانوی بزرگوار.

درباره کتاب زینب فریاد فرمند
تلاش برای شناخت شخصیت‌های مذهبی و به‌طورویژه اهل‌بیت مکرم پیامبر (ص) از آن جهت ضروری‌ است که سبب‌ساز تأثیرپذیری از این بزرگان و تلاش برای تجدید‌نظر در ابعاد مادی و معنوی زندگی‌ است. قیام عاشورا یکی از مهم‌ترین وقایع تاریخ اسلام است که به بهترین شکل ممکن امکان تدبر و تفکر در سیره و سنت این بزرگان را فراهم کرده و منجر به معرفت بیشتری نسبت به ساحت قدسی ایشان خواهد شد. در کنار شرح رشادت‌ها و دلاوری‌ها و ایثارگری‌های بی‌بدیل امام‌حسین (ع) و یارانشان و نیز یادآوری رنج‌ها و مصائب جان‌گداز وارده به اهل‌بیت ایشان، پژوهش و واکاوی نقش زن در حماسهٔ عاشورا از این حیث حائز اهمیت است که زاویهٔ دید نسبت به عاشورا را تنوع بخشیده و دریچه‌ای نو رو به خوانندهٔ مشتاق و پیگیر این حوزه باز می‌کند. آنتون‌ بارا، نویسنده و پژوهشگر سوری و مسیحی در کتاب زینب فریاد فرمند حاصل تحقیقی ۲۵‌ساله دربارهٔ زندگی حضرت‌ زینب (س) را در قالب ۷ فصل ارائه و کوشش کرده است تا زیبایی روش و منش این بانوی صبور و خردمند را در مراحل مختلف زندگی از تولد تا حضور در کربلا و وفات در اختیار خواننده قرار دهد.

درباره آنتون بارا

آنتون بارا متولد سال ۱۹۴۳ در شهر باستانی یبرود سوریه واقع در ۵۰ کیلومتری دمشق و دارای مدرک کارشناسی ارشد ادبیات عرب و مدرک دکتری در رشته خلاقیت بشری است. وی از سال‌ها پیش به‌عنوان عضو اتحادیهٔ نویسندگان عرب در حال فعالیت است و تألیفات قابل‌توجهی به زبان عربی و فرانسه دارد. آنتون بیش از نیم‌قرن سابقهٔ فعالیت ادبی و رسانه‌ای دارد و تحصیلاتش را در فلسفه ادیان و اصول عرفان در دانشگاه کویت به اتمام رسانده و در سوربن پاریس به دریافت مدارک علمی بالاتری نایل آمده است. وی ۲۵ جلد کتاب در زمینه‌های سفرنامه، رمان، شعر و قصه به رشته تحریر در آورده و کتاب دیگری از او به نام امام‌حسین در اندیشهٔ مسیحیت به فارسی ترجمه شده است.

بخشی از کتاب زینب فریاد فرمند

«زینب سلام الله‌علیها به عبادت پروردگار و خشوع و فروتنی در پیشگاه او معروف بود، شب‌ها را به استغفار و نیایش می‌گذرانید، واژگانی که در دعا به کار می‌برد چون مرواریدهایی سپید، زیبا و دلنشین و فصیح بود و این شگفت‌آور نیست زیرا آن عالمهٔ تعلیم‌نادیده، فصاحت و بلاغت را در خانهٔ نبوت آموخته، پاکی و قداست را از دودمان عصمت به ارث برده و در مکتب پدرش امیرمؤمنان تربیتی الهی یافته بود و در شکوه و ابهت، سخنوری و قدرت بیان و منظم بودن و اندیشه، سرآمد همگنان به شمار می‌رفت.»