پرسش:
آیا احترام گذاشتن و مقدس شمردن صلیب و نیز به همراه داشتن آن به عنوان یک نماد مقدس، اشکال دارد؟
پاسخ:
هر کاری که مغایر با عقل سلیم باشد، تقلید کور باشد، تبلیغ کفر و شرک باشد و شبیه کردن خود به کفار، مشرکان و پیروان ادیان دیگر باشد، عقلاً و شرعاً اشکال دارد.
*- آیا نماد ستاره داود یا مشعل برای یهودیان و صلیب برای مسیحیان را پیامبرانشان آورده‌اند، یا خودشان جعل و وضع کرده‌اند؟! کدام پیامبری، شکل یا مجسمه‌ای را آورده و گفته این نماد دین من است؟! اینها همه القائات بت‌پرستان نفوذی در میان پیروان ادیان الهی بوده و می‌باشد!
*- علت «گوساله‌پرستی» یهودیانی که معجزات بزرگی دیده بودند و حتی اعجاز شکافته شدن رود نیل، عبور خودشان و غرق شدن فرعونیان را دیده بودند، این بود که به خاطر سابقۀ شرک، همیشه مایل بودند که همچون بت‌پرستان، مجسمه‌ای داشته باشند و بگویند: «این إله ماست»، سامری نیز در دوران غیبت کوتاه حضرت موسی علیه السلام، از همین رسوب اندیشه‌های مشرکانه، نافهمی و تقلید کور آنان سوء استفاده کرد و با طلای خود مردم، مجسمۀ گوساله‌ای ساخت و گفت: «این همان إله شما و إله موسی می‌باشد»!
بنابراین، مسلمانان نباید گمان نمایند که چون آنها شکلی را نماد خود قرار دادند، اسلام نیز باید نماد شکلی داشته باشد! مانند هلال ماهی که ترک‌های عثمانی نماد قرار دادند! و نباید به جای شناخت، ایمان، تقوا و عمل صالح، خواهان مجسمه یا شکلکی باشند که آن را از گردن بیاویزند با در مساجد نصب کنند!
نماد اسلام:
نه اسلام و نه هیچ یک از ادیان دیگر الهی، یک علامت را نماد دین الهی خود معرفی ننموده است. این علامت‌های نمادین همه اعتباری و دست‌ساز دیگران می‌باشند.
اسلام، دین توحید است، دین عقل، فطرت، علم و حکمت می‌باشد؛ نه دین ادا و شکلک! بنابراین نمادش همان شعار «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ» است که اقرار به آن، گام نخست مسلمانی می‌باشد و البته در هر اذان، اقامه و تشهدات نماز نیز بیان می‌گردد.
در مقام دیدن، خداوند سبحان، مجسمه یا شکلک را نماد قرار نداده است، بلکه «انسان کامل» را که مظهر اتمّ اسمای الهی می‌باشد، یعنی تجلی علم، قدرت، جمال، رحمت، رأفت و سایر اسمای خداوند متعال می‌باشد را به عنوان الگوی برتر قرار داده است.
خداوند متعال انسان کامل، یعنی حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله را برای هر کسی که به خدا ایمان دارد و به معاد اعتقاد دارد، به عنوان بهترین نماد و الگو معرفی می‌نماید:
«لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا» (الأحزاب، 21)
– قطعاً براى شما در [اقتدا به] رسول خدا سرمشقى نيكوست براى آن كس كه به خدا و روز بازپسين اميد دارد و خدا را فراوان ياد مىكند.
*- بدیهی است که انسان نمی‌تواند و نباید مطیع، تابع و پیرو اشکال هندسی، علامات، مجسمه، گاو پیشانی سفید، گوساله‌ی سامری، گاو وال استریت و …، باشد، بلکه فقط می‌تواند از «انسان» تبعیت کند؛ خواه الگویش انسان فاسد و فاسق و خواه انسان کامل – لذا در قرآن کریم به دو امامان حق و امامان باطل تصریح شده است.
پس از ایشان نیز هر انسانی که کامل‌تر باشد، اسوه و نماد است، که از اهل عصمت و امامان علیهم‌السلام شروع می‌شود، تا دیگر مؤمنان. هر کسی که کامل‌تر بود، او نماد است و هر مسلمانی خودش باید یک نماد اسلام باشد؛ چنان که شهدا همه نمادند.
در قرآن کریم می‌فرماید: خدایی باشید، برای خدا تلاش و جهاد کنید، چرا که خداوند متعال شما را مسلمان نامیده است و رسولش را شاهد شما و شما را شاهد تمامی مردم جهان قرار داده است:
«وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ» (الحج، 78)
– و در راه خدا چنانكه حق جهاد [در راه] اوست جهاد كنيد اوست كه شما را [براى خود] برگزيده و در دين بر شما سختى قرار نداده است آيين پدرتان ابراهيم [نيز چنين بوده است] او بود كه قبلا شما را مسلمان ناميد و در اين [قرآن نيز همين مطلب آمده است] تا اين پيامبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم گواه باشيد پس نماز را برپا داريد و زكات بدهيد و به پناه خدا رويد او مولاى شماست چه نيكو مولايى و چه نيكو ياورى.
احترام و قداست
ابتدا دقت شود که مقوله‌ی «احترام» با مقوله‌ی «تقدس»، کاملاً متفاوت است.
احترام:
«احترام»، یعنی کسی، چیزی یا کاری محترم است یا گروهی برایش حرمت قائلند؛ در هر حال بی‌احترامی بد و نکوهیده است؛ لذا فرمود: «به بت‌های آنان اهانت نکنید»، حتی دشمنی، جنگ، قصاص و … با بی‌احترامی و اهانت متفاوت است.
اما، احترام نگذاشتن نیز با بی‌احترامی کردن متفاوت است. کفار مستکبر، در عین حال که خودشان برای هیچ چیزی حرمتی قائل نیستند، القا می‌کنند که «عقاید همه محترم است و شما باید به تمامی عقاید احترام بگذارید!» و البته این شعار برای آن است که خودشان هر مخالفی را نابود کنند، ولی از مقابله به بهانۀ «احترام» باز دارند!
چه کسی گفته که برای شرک، کفر، نفاق، ظلم، جنایت و فساد نیز باید احترام قائل شد؟! این انحرافات و رذالت‌ها، احترامی ندارند که کسی بخواهد رعایت کند.
تقدس:
مقوله‌ی «تقدس» کاملاً متفاوت است. مقدس کسی، یا چیزی، یا کاری است که مرتبط به عالم «قدس» باشد و «اللهِ سبوحِ قدّوس» به آن تقدس بخشیده باشد، نه این که هر کس هر شخصی یا چیزی را در وهم خود مقدس شمرد، آن حتماً مقدس باشد و دیگران نیز مجبور باشند آن را مقدس بشمارند.
ما در اسلام زمان‌های مقدس، مکان‌های مقدس، کتاب مقدس، شخص مقدس و حتی اعمال مقدس داریم، اما چون مربوط به عالم قدس است و خداوند قدّوس به آنها تقدس بخشیده است، مقدس هستند. حالا اگر یک عده‌ای (هر چند زیاد)، گاو پیشانی سفید، یا آّب رودخانه، یا بت‌های یک معبد، یا حتی مجسمه آلت تناسلی مرد را مقدس شمردند، یا صلیب را مقدس شمردند و از کلیسا گرفته تا گردن سگ‌شان آویزان کردند، دلیل نمی‌شود که مقدس قلمداد شوند، به ویژه از ناحیه‌ی پیروان واقعی ادیان الهی [موحدان] و بالاخص از ناحیه‌ی مسلمانان.
صلیب:
«صلیب» چیست؟! مسیحیان معتقدند که حضرت عیسی علیه السلام را به صلیب کشیدند! بنابراین «صلیب» در نظر آنان نیز فقط «آلت قتالۀ پیامبر خدا» می‌باشد؛ حال آیا وسیلۀ قتل پیامبر یا هر عزیز و محبوبی، احترام و تقدس دارد؟! مثل این است که شیعیان برای شمشیر ابن ملجم یا شمر ملعون، احترام و قداست قایل شوند! آیا چون حضرت علی اصغر علیه السلام، نزد ما محترم و مقدس است، باید برای تیر سه شعلۀ حرمله که گلوی مبارک ایشان را پاره کرد نیز حرمت و قداست قائل شویم؟!
این صلیب را کفار یهود ساختند تا حضرت مسیح علیه السلام را به آن آویزان کنند؛ سپس به مسیحان القا کردند که باید آن را محترم و مقدس نیز بشمارید! آنان نیز فریب خوردند!
اگر صلیب یهودیان کافر را از مسیحیت خارج کنند، دیگر هیچ نمادی ندارند! چنان که اگر ستاره داود که هر چند دروغ است، اما در قرن یازدهم ساخته شد را از یهودیت بگیرند، دیگر به غیر از همان مشعل فراماسونی، نمادی ندارند.
