سلامت و بهداشت در امور زندگی از موضوعاتی است که افزون بر عقل، آموزه‌های نقلی دین نیز به آن توصیۀ وصف‌ناپذیری دارند. اساساً احکام پنج‌گانۀ[۱] اسلامی برای سلامت و بهداشت جسم و جان بشر تشریع شده است[۲] و رعایت بهداشت نیز بخشی از ایمان برشمرده شده است.[۳] امام صادق(ع) فرمود: «خدای سبحان هرگاه نعمتی به بنده‌ای داد، دوست دارد اثر آن را بر او ببیند. پرسیدند: چگونه؟ پاسخ داد: لباسش را پاکیزه، خودش را خوش‌بو، خانه‌اش را سفید و آستانه و حریم خانه‌اش را جارو و تمیز کند».[۴] در این نوشتار موضوع سلامت و بهداشت در سیرۀ معصومان(ع) در چند محور بررسی می‌شود.
[۱]. وجوب، حرمت، استحباب، کراهت و اباحه.
[۲]. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱۲، ص ۲۱۰، ح ۱؛ شیخ صدوق، علل الشرائع، ج ۲، ص ۲۸۳ ـ ۴۸۴، باب العلة التی من أجلها حرم الله تعالى …، ح ۱.
[۳]. محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج ۵۹، ص ۲۹۱.
[۴]. حسن بن فضل طبرسی، مکارم الاخلاق، ص ۴۱.
کلیدواژه‌ها
حفظ سلامت بهداشت سیره معصومان (ع)
