“ستر جهاد يا له نفس سره مبارزه” په لاس کې مو کتاب دى، چې د ګرانقدر عارف ويناوې دي، چې په خپله يې کلونه کلونه په سير و سلوک، عبادت، معرفت دا لار وهلې ده. امام خميني (ره) مخکې تردې، چې د سياسي مبارزې بېرغ په ښکاره اوچت کړي؛ نو خپلو لارويانو او پلويانو ته يې وويل، چې سياسي مبارزه او په پوځي جهاد او اقتصادي ډګرونو کې بې له ستر جهاد يا له نفس سره له مبارزې ناشون دى.
ددې کتاب مطالب په نجف اشرف کې د امام خميني (ره) د ويناوو هغه ټولګه ده، چې د رمضان د مياشت او نورو مناسبتونو په مناسبت يې په ديني مدرسو کې کړي دي او د امام خميني د يارانو په همت تنظيم شوي او څو څو ځل تر انقلاب مخکې له هېواد بهر چاپ او خپرې شوې دي. په هغه ستونزمنو شرايطو او ورځو کې د امام خميني له درده ډک هشدارونو او اخلاقي لارښوونو په متعهدو ديني زده کړيالانو او محصلينو کې الهي انګېزې راپارولې او د خوځښت بهير يې له هغوى بېلاوه، چې د نفس له تزکيې سره پردي وو او د حقيقت پلټونکيو په زړونو کې يې د ايمان او اخلاص تخم شينده؛ هغه تخم چې په الهي
مرسته راټوکېد او پر 57کال يې نړيوالو ژوندۍ بېلګه وليده، چې څرنګه ځوانان د جګړې ميدان ته د شهادت د جام د څښلو لپاره روان وو.
اوس مو بيا توفيق وموند، چې له لمنليکونه سره دا د خداى ددې صالح بنده دا اثر بيا چاپ کړو او حقيقت پلټونکيو ته يې راوړاندې کړو
کتاب «جهاد اکبر یا مبارزه با نفس» شامل بیانات اخلاقی امام‌خمینی است که در مسجد شیخ انصاری نجف اشرف، در آستانه ماه رمضان و روزهای دیگر ایراد شده و سیدحمید روحانی (زیارتی)، یکی از شاگردان جوان امام‌خمینی آن را تقریر و تنظیم کرده است. مطالب این کتاب به قصد پند و اثرگذاری بر مخاطبان بیان شده است؛ از این‌رو در مقایسه با دیگر آثار اخلاقی امام‌خمینی همچون شرح چهل حدیث و شرح حدیث جنود عقل و جهل از سطحی عمومی برخوردار است و نشانگر توجه جدی ایشان به دستورهای دینی و اخلاقی و تهذیب نفس، حتی در جریان مبارزه‌های سیاسی است.
امام‌خمینی در این کتاب ضمن تأکید بر لزوم اهتمام‌داشتن طلاب به مسایل اخلاقی، آنان را از دامن‌زدن به اختلاف و چنددستگی بر حذر می‌دارد و معتقد است ریشه تمام اختلافاتی که هدف مشخص و مقدسی نداشته باشد به حبّ دنیا بر می‌گردد.
ایشان نیروی عقل را در کنار بعثت پیامبران(ع) عنایت الهی به بندگانش می‌داند تا دچار عذاب جهنم نشوند و در ادامه می‌افزاید اگر عوامل یادشده مایه بیداری بندگان نشوند، خداوند آنان را از طریق گرفتاری‌های دیگری چون فقر و بیماری بیدار می‌کند. ایشان در بخشی دیگر به ذکر نکاتی از «مناجات شعبانیه» می‌پردازد و بر خواندن، اندیشیدن در آن و درس‌آموختن از مضامین آن اصرار می‌ورزد.
ایشان در ادامه به ارزش ماه رمضان و آداب روزه و رسم مهمانی خدا در این ماه می‌پردازد؛ چنان‌که نقطه آغازین تهذیب نفس را «یقظه» و بیداری نفس می‌شمارد و دوران جوانی را بهترین زمان برای اصلاح و تهذیب می‌داند.
صفحه‌های پایانی کتاب به هشدار دربارهٔ توطئه‌های دشمنان دین بر ضد جوامع اسلامی اختصاص دارد و به توجه علما و فضلا به تهذیب نفس و نظم و ترتیب به عنوان یگانه راه مبارزه با این توطئه‌ها سفارش می‌کند.
