با پشیرفت علوم پزشکی به ویژه تولید برخی از داروهای نوترکیب از اعضای میت، حکم فقهی ساخت دارو از باقیمانده اعضای اهداشده و بلااستفاده میت در مصارف پزشکی اعم از ضروری و غیر ضروری مورد ابهام است. درک ضرورت مسئله درمان به خصوص در وضعیت تحریم و کمبود فراورده های پیشرفته حوزه ردمان و همچنین نیاز کشور به کشف و تولید داردهای جدید و نوتکریب، نگارندگان را واداشت تا تلاش درخوری در واکاوی موضوع داشته باشند. نگاشته حاضر با روکرد تحلیلی انتقادی از منابع کتابخانه ای، مسئله را مورد ارزیابی قرارداده است. در این مسئله دو نظریه در استفاده دارویی از اعضای باقیمانده میت مسلمان متصور است. اصلی ترین مانع برای جواز استفاده از این اعضاء، شهرت نزدیک به اجماع در لزوم دفن اعضای قطع شده میت است که این مسئله را با چالش روبرو کرده است. پژوهش حاضر با بررسی ادله وجوه گوناگون مسئله، ادله عدم جواز استفاده از این اعضا را ناکافی می داند و در نهایت با رجوع به اصل برائت، ساخت دارو از این اعضا را بی اشکال می داند.
کلید واژه ها:
میت مسلمان، اعضای قطع شده میت، دارو، استفاده دارویی، وجوب دفن، حرمت میت
