ابن تیمیه و پیروان افراطی وی ادعا دارند که گریستن در مرگ عزیزان و اقامه عزا برای امام حسین(ع) روا نیست؛ بلکه بدعت، حرام و موجب شرک است؛ حال آن‌که سنت نبوی(ص) خلاف آن را ثابت می‌کند. آن‌گونه که از منابع اهل سنت به دست می‌آید، گریستن بر مرگ عزیزان، جایز و بلامانع است. موارد فراوانی وجود دارد که پیامبر خدا(ص) در مرگ عزیزان خود گریست. روایات فراوانی نیز از همسران و صحابه آن حضرت وجود دارد که وی شهادت امام حسین(ع) را پیشگویی می‌کرد و بر آن می‌گریست. ایشان خود پایه‌گذار عزاداری برای امام شهیدان، حسین بن علی(ع) بوده است؛ بدین‌جهت، ادعای «بدعت بودن عزاداری برای امام حسین(ع) و شهدای کربلا» اعتباری ندارد. بسیاری از علمای اسلام (مذاهب مختلف)، ابن تیمیه و معتقدات وی و همفکران افراطی وی را مردود دانسته و آنان را «منحرف از اسلام» معرفی کرده‌اند.
