زمینه و هدف: جرمانگاری یکی از موضوعات مهم در حقوق کیفری است که عرصة تقابل مصلحت جمعی و عمومی و از یک سو و حقوق و آزادیهای فردی و اجتماعی از سوی دیگر است. با توجه به تأثیرگذاری و پیامدهای جرمانگاری نسبت به حقوق و آزادیهای فردی و در عین حال، مصلحت عمومی، تبیین و تحلیل رویکرد فقه و نظام حقوق بشر بینالملل ضروری است
مواد و روشها: این پژوهش بصورت توصیفی- تحلیلی و از منابع کتابخانه ای تدوین شده است.
ملاحظات اخلاقی: در نگارش مقاله اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافتهها: در فقه در عین توجه به حقوق و آزادیهای فردی و اجتماعی، به مصلحت عمومی توجه بیشتری شده و حقوق و آزادیهای فردی و اجتماعی در راستای تحقق مصلحت عمومی تبیین و تحلیل میشود. در واقع، مصلحت شامل دین، جان، عقل، ناموس و نسل و اموال مردم که در سایة مصلحت بزرگتری به نام حکومت قابل تحقق است
نتیجه: بر حقوق آزادیهای فردی در جرمانگاری ترجیح و اولویت دارد. در نظام حقوق بشر بینالملل اما تأکید بر حداقل مداخلهگرایی کیفری و رعایت حقوق و آزادیهای فردی و اجتماعی است. البته محدودیتهایی چون امنیت و سلامت عمومی برای حقوق و آزادیهای فردی در جرمانگاری وجود دارد؛ اما این محدودیتها حداقلی است.
کلیدواژهها
جرمانگاری، مصلحت، آزادیهای فردی و اجتماعی، حقوق بشر، مداخلهگرایی کیفری
