«همانا خداوند يك پسر را به من روزی می دهد، او از من ارث می برد».
هنگامی كه حضرت جواد عليه السّلام به دنيا آمد، حضرت رضا عليه السّلام به اصحاب خود فرمود:
«پسری برای من به دنيا آمد كه شبيه موسی بن عمران، شكافنده درياها، و شبيه عيسی بن مريم كه مادری پاك و با قداست، او را زائيد، آنگاه فرمود: مادری كه اين نوزاد [حضرت جواد عليه السّلام] را زائيد، پاك و پاكيزه آفريده شده است».
سپس فرمود:
«اين پسر (حضرت جواد عليه السّلام) بر اثر ظلم، كشته می شود، و اهل آسمان برای او گريه و ندبه میكنند. خداوند بر ظلم كننده به او و دشمنش، غضب می كند، و پس از اندكی، خداوند آن دشمن را شتابان به سوی عذاب دردناك، و عقاب سخت، روانه می سازد».
حضرت رضا عليه السّلام طول شب را در كنار گهواره پسرش به سر میبرد و با سخنانی او را خندان و شاد میكرد. ابو يحيی صنعانی میگويد: در حضور امام رضا عليه السّلام بودم، پسرش كه كودك بود نزدش آمد، امام رضا عليه السّلام فرمود:
«اين، آن نوزادی است كه هيچ نوزادی پربركتتر از او برای شيعيان ما، متولّد نشده است».
منبع: نگاهی بر زندگی چهارده معصوم عليهم السلام، شیخ عباس قمی, ص: 394(تنظیم کننده : سید مهدی خدایی موسسه اهل بیت)
